81
miðlúngs vinsæll hjá óþrifnum og óhreinlátum konum, enda telur þær engi maðr með góðum hússmæðrum, heldur fyrir forrotnan í efnum og beinum bónda síns.
§. 57.
Sama þrifnað og hreinlæti hefir góð hússfreya í meðferð allra annara matfánga og búsafns svo ekkert óhreint komist þar að, sem vera kann mygla, farði, maðkar, flugur og fleira þessháttar, sem alt er bæði viðbjóðslegt og óhollt hverjum manni. Þegar góð kona hefir þann mat, sem ei vel geymist án skémda, þá brúkar hún þann sama sem fyrst fyrir fólk sitt, enn fái það ekki torgað þeim mat, áður enn hann spillist, þá vill hún samt, at öll Guðs gáfa, sem hún hefir hønd yfir, verði að notum, og finnur hún sér þá fátækann granna sinn, sem hún géfi þau faung, áður þau ónytist, svo at ei sé ætileg. Hún hatar og forðast þeirra dæmi, sem geyma mat til þess hann er óætur útborinn í bæar hauga, þegar fátækir smábændur líða húngur heima í nágrenni þeirra, með konum sínum og børnum.
§. 58.
Øll matvæli hyrðir hún, svoat sem hollust megi verða, þegar þau eru mönnum borin. Seigt kjøt sýður hún í súrs, það, sem meyrara er, saltar hún. Það feitasta reykir hún eða vindþurkar, hvert heldur það er af fuglum, land - eður sjódýrum, og lætur íduglega um hyrða, svo ekkert mæti skémdum.
