Blaðsíða:Biskupa sögur Bindi 1.pdf/110

Úr Wikiheimild
Þessi síða hefur verið prófarkalesin

Úskelfum[1] skal ek Úlfi
einhendis boð senda,
mèr er við stála stýri
stugglaust[2], syni Ugga:
at geirríðar gæðir
guðs varg fyrir argan,
svá at við rögn of rigni,
reki hann, en vèr annan[3].

þetta kvað Úlfr móti:

Tekk-at ek sunds[4] þó at sendi
sannreynir[5] boð tanna-
hverfs við hleypiskarfi
Hagbarðs veafjarðar;
er-a ráfáka rækis,
röng eru mála gengi,
sè ek við miklu meini[6],
mínligt flugu at gína[7].

  1. af vísu þessari verðr ekki lesið í A nema: … „elfv sl’ ek vlfi einhendis boð senda m’ e’ v’ stala styri st” .…. hitt allt er skorið út úr skinnblaðinu, og sömuleiðis öll næsta vísan.
  2. B hefir „stygglaust”, en Njála cap. ciii hefir „stuggl.”, einsog hendíngin krefst.
  3. vísu þessa má þannig færa til máls; „Ek skal senda einhendis [gagngjört] boð úskelfum [óhræddum] Úlfi, syni Ugga — mèr er stugglaust við stála stýri [mèr er vel við hann]: — at gæðir geirríðar [mannkenn. þ. e. hann Úlfr] reki fyri hann argan guðs varg [reki á undan sèr Þángbrand], en vèr annan [þ. e. líklega, að hann sjálfr ætli að kúga Guðleif Arason], svâ at of rigni við rögn [svâ at (þeir) fari at blóta goðin].
  4. B hefir „syndz”, einsog „stygglaust” fyrir „stuggl." í fyrri vísunni; í Fornm. s. ii, 203, stendr „sunds”.
  5. þannig er í Fornm. s. ii, 203, og i K, en B hefir „sannreynis”, sem ekki kemst heim til rètts máls; S hefir „sannreyndir”, en það er sýnilega afbakað.
  6. í B skrifað „meni”, en bæði Njála og Fornm. s. hafa „meini”.
  7. vísu þessa má færa þannig til máls: Tekk-at [ek tek ekki] við tanna-hverfs hleypiskarfi [þ. e. flugu, af munni sendri] veafjarðar Hagbarðs [þ. e. skáldsins: Þorvalds hins veila], þó at sannreynir sunds [mannkenníng, þ. e. Þorvaldr] sendi boð; era mínlígt [þat er ekki mèr líkt, — ekki eptir mèr] at gína flugu ráfáka rækis [mannk. = Þorvalds]; mála gengi eru röng; ek sé við miklu meini.