10
að liggja þyrfti fyrir „með skýrari hætti en nú er hvaða aðilar í stjórnkerfinu beri
meginábyrgð á og annist framkvæmd á úrlausn fjármálakreppu og hvaða heimildir
þeir hafi í því skyni“, en að auki þyrfti í nánar tilteknum atriðum að huga að
breytingum á lögum um opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi, lögum um
fjármálafyrirtæki og lögum um Tryggingarsjóð innstæðueigenda og fjárfesta. Á
grundvelli þessara tillagna gerðu ráðuneytin þrjú ásamt Fjármálaeftirlitinu og
Seðlabanka Íslands samkomulag 21. febrúar 2006 „um samráð varðandi
fjármálastöðugleika og viðbúnað“ í þeim tilgangi að „formbinda samráð aðila á þessu
sviði ... skerpa hlutverkaskiptingu, hindra tvíverknað og auka gegnsæi“, en tekið var
fram að samkomulagið skyldi ekki takmarka „svigrúm hvers um sig til sjálfstæðra
ákvarðana um aðgerðir út frá hlutverki og ábyrgð sinni.“ Í samráðshópnum skyldu
eiga sæti fulltrúar þessara fimm stofnana, sem kæmu saman eftir sömu reglum og
lagðar voru til í greinargerðinni, og myndi fulltrúi forsætisráðuneytisins stýra starfi
hans. Hópurinn yrði „vettvangur upplýsinga- og skoðanaskipta“ og ráðgefandi, en
ekki taka ákvarðanir um aðgerðir. Tekið var fram að yrði fjármálakerfinu talin hætta
búin vegna áfalls í fjármálafyrirtæki eða á markaði skyldi „efnt til umfjöllunar í
samráðshópnum án tafar.“ Viðbrögð við slíku yrðu „háð aðstæðum hverju sinni en
grundvallaratriði er að eigendur og stjórnendur fjármálafyrirtækja sem og
markaðsaðilar leysi vanda sinn sjálfir.“ Í samkomulaginu var sérstaklega tekið fram
að Fjármálaeftirlitið og Seðlabanki Íslands ættu að „fylgjast grannt með og leitast við
að stuðla að heilbrigði íslensks fjármálakerfis, hvor stofnunin með sínum hætti í
samræmi við hlutverk sitt.“ Einnig var vísað til þess að um samstarf þeirra gilti
„opinber samningur, fyrst gerður 1999 en nú frá 2003, þar sem meðal tilgreindra
markmiða er að tryggja samræmd viðbrögð við hugsanlegri kerfisáhættu á
fjármálamarkaði.“ Samráðshópurinn var í upphafi skipaður Bolla Þór Bollasyni
ráðuneytisstjóra í forsætisráðuneytinu, Baldri Guðlaugssyni ráðuneytisstjóra í
fjármálaráðuneytinu,
Kristjáni
Skarphéðinssyni
ráðuneytisstjóra
í
viðskiptaráðuneytinu, Jónasi Fr. Jónssyni forstjóra Fjármálaeftirlitsins og Ingimundi Friðrikssyni, sem þá mun hafa verið aðstoðarbankastjóri í Seðlabanka Íslands en varð þar
síðar
bankastjóri.
Með
samráðshópnum
starfaði
Tryggvi
Pálsson
framkvæmdastjóra fjármálasviðs Seðlabanka Íslands, sem sat þar fundi og færði fundargerðir. Um þær mundir, sem framangreindur samráðshópur var myndaður, mun hafa risið umræða alþjóðlegra greiningarfyrirtækja um stöðu íslensku bankanna þriggja,
