Þessi síða hefur verið prófarkalesin
118
Við verðum tvær jöklasóleyjar á einmana stað uppi á öræfunum, þar sem koss sólarinnar sleppir ekki rauðum blöðunum, fyr en laufvindarnir dreifa þeim um mölina.
- Kyssir hana á ennið — þau komast ósjálfrátt í sömu stellingar, sem þá er þau stóðu á flugábreiðunni.
Og þá fljúgum við bæði, hvert á land sem við viljum — í fuglalíki, en með mannssál í augunum.
Dísa
Góði Loftur, komdu nú með mjer heim.
Loftur
- sokkinn niður í hugsanir sínar.
Ef til vill get jeg líka á þann hátt öðlast frið. Ef til vill hefur hið góða og illa í byrjun tímans streymt frá sömu lind — og ef til vill sameinast straumarnir aftur.
Dísa
- ráðalaus.
Jeg fer inn og kalla á pabba, og segi honum, að okkur þyki vænt hvoru um annað. Komdu með mjer.
Loftur
Far þú óhrædd inn.
- Rómurinn verður sterkari.
