Þessi síða hefur verið prófarkalesin
37
var blóð mitt eða lækurinn, sem niðaði fyrir eyrunum á mjer.
- Þau þegja bæði. Fótatak heyrist fyrir utan.
Ólafur
- kemur inn, nemur staðar þegar hann sjer Steinunni, snýr sjer að Lofti.
Mjer datt í hug, að þú værir ekki í kirkju.
Ónáða jeg ykkur?
Loftur
- ráðaleysislega.
Nei, nei.
Ólafur
- dapur.
Fyrir mjer þurfið þið ekki að fara í neina launkofa. Jeg veit, að ykkur þykir vænt hvoru um annað.
Loftur
- þegir.
Steinunn
- horfir á Loft, gengur fram hjá Ólafi til dyranna.
Ólafur
Þarft þú að fara, þó jeg komi?
- Steinunn fer.
