Þessi síða hefur verið prófarkalesin
38
Ólafur
- gengur inn eftir stofugólfinu.
Jeg kom, Loftur, til þess að tala við þig í hreinskilni, um málefni, sem lengi hefur valdið mjer hugarangurs.
- Sest á bekkinn, situr þögull.
Loftur
- flytur stól og sest hjá honum.
Hvað er það, Ólafur?
Ólafur
Steinunn hafði dvalið hjer á staðnum rúman mánuð, þegar jeg kom heim úr seinustu skreiðarferðinni. Jeg sá á augabragði, að hún var breytt. Hún forðaðist mig. Áður var hún altaf blátt áfram við mig, þegar við hittumst.
- Málrómurinn hitnar.
Þekkir þú, hve áköf ósk getur gert menn auðtrúa. Jeg, heimskinginn, hjelt að hún hefði tekið eftir því, að jeg elskaði hana, og að þetta væri feimni.
Loftur
- stendur á fætur.
Ólafur!
Ólafur
Nei, þú mátt ekki taka fram í fyrir mjer.
- Loftur sest aftur.
