Þessi síða hefur verið prófarkalesin
73
Dísa
Jeg ann þjer eins og þú ert. Í gærkveldi, þegar jeg var háttuð í gamla rúminu mínu, lá jeg lengi og hugsaði — og svo sigu augnalokin á mjer aftur eins og þung hurð að baki okkar
Loftur
- hæglátlega.
Um hvað hugsaðir þú?
Dísa
- sest á bekkinn.
Jeg hugsaði um þig. Það eina ljóta, sem jeg mundi um þig, var það, að einu sinni veiddir þú fuglsunga og læstir hann inni í skemmu. Þú trúðir mjer fyrir því, að með því móti gætir þú náð í einhverja sjaldgæfa töfrajurt.
Loftur
Það var máríerlu-ungi. Móðirin átti að koma með lausnargrasið, til þess að opna lásinn.
Dísa
Jeg þorði ekki að segja þjer frá því.
- Brosir.
En það var jeg, sem slepti honum út. Nú gætir þú ekki verið svo grimmur.
Loftur
- sest.
Ekki þegar þú ert hjá mjer.
