Þessi síða hefur verið prófarkalesin
86
en sólin. — Það illa getur náð fullkomnun sinni — en helgasta löngun mannsins hlýtur þó að vera löngunin eftir því góða.
- Hryggur.
Frá því jeg fann, að jeg hafði bundist þjer, hneigðist allur hugur minn meira og meira að myrkrinu.
Steinunn
Á jeg nú að vera sek í því?
Loftur
Nei, þú ert án allra saka.
- Gengur hvíldarlaust um gólf.
Jeg ljet ginnast af spegilmynd í rennandi vatni.
Steinunn
Er jeg spegilmynd?
Loftur
Ekki var það endurminningin um sál þína, sem hjelt mjer andvaka á nóttunum.
Steinunn
- hrygg.
Hefur þú nokkurn tíma spurt um sál mína?
Loftur
Þú verður að trúa mjer, Steinunn. Ættum við að búa saman um æfina, yrðum við hvort
