—131—
19. Hinir taka hamóder, hjør og skaka ódum, undir braka bjargid fer, berserks maka hljódum.
20. Fleina stælast fundir þar, freka þrælar ýmu, blódi æla undirnar, ýskradi kælan grímu.
21. Vodin Odins hrofnar, hvar, hrodaþjódin tredur (rodinn blódi vigur var) vodahljódum medur.
22. Leó þjáir hrika-há; halurinn bráfølvadi, hjó í strá þad hittir sá, hausa smámølvadi.
23. Fjalla-þjódin fólkid á, fleygdi ódum grjóti; þó fossi blód, sem fljóti á, fast þeir stódu móti.
24. Hvur sem fund vid Núma nær, neydar stunda bídur; jøtnar hrundu, hvar hann slær; hrøckur undan lýdur.
25. Brytjar menn, sem blautan snjá, branda spennir módi; fjalla enni ofan frá, elfur renna af blódi.
26. Leó fer í fjalla ból, forkinn ber í høndum; brúdi sér, hún sat á stól, sveipud er þó bøndum.
27. Leysti Vidur fleina fljód, fara kjør ad skána; stúlkan bidur meina-mód, mann, sér hjør ad lána.
28. Ut sem hardast sæta og sveinn, sér um
