Grasnytjar/Beiti-lyng
VII.
Beiti-lyng.
Eirica vulgaris. Octandria monogynia.
Dan. Lyng, Liung, gemeen Lyng
Tydsk. Gemeine Heide.
Eins og nafn þessarar urtar tidir, er hún gód smala beit, bædi á vetrum og sumrum.
Vatn af blómstrum þessa lyngs, segia menn lækni augna-verk og raud augu, á þaug ridid; enn til sín tekid, ska þat lækna idra qveisu.
Fóta-veikir menn, og nidurfalls-siúkir, hafa gott af at giöra ser bad af því vatni, sem beiti-lyng var i sodid.
Þetta lyng er gott at bera i fiár-hús, bædi til at hallda fe hreinu, og lika til at áuka áburd.
Enskir bændur brúka lyng þetta i humalstad, þegar þeir brugga öl; og fiall bygda Skotar brúka þat i rúm sin, snúa þeir þá öllum rótum nidr.
Seydi af þessu lyngi er kallad gott medal vid stein-sótt, og fleirum siúkdomum sem þar vid eiga skylldt.
Þetta lyng brúkaz med jafna, at lita gult.
Bædi kyr og hestar geta lifad á þessu lyngi, enn allra best saud-fenadr, sem verdr þar af ullar mikill og feitr; at vitni Zinchens, trúa þydskir menn þessari beiti-lyngs verkan sem ver.
Blöd og bar þessa lyngs, er riúpna fædi, og má því líka brúkaz fyrir hænnsna-fódr.