Landnámabók/85. kafli

Úr Wikiheimild
Landnámabók
85. kafli

Eyvindur karpi nam land milli Almannafljóts og Geirlandsár og bjó að Fossi fyrir vestan Móðólfsgnúp. Hans synir voru þeir Móðólfur, faðir þeirra Hrólfs og Ketils og Ástríðar manvitsbrekku; annar var Önundur, faðir Þraslaugar, móður Tyrfings og Halldórs, föður Tyrfings, föður Teits.

Maður hét Ketill hinn fíflski, son Jórunnar manvitsbrekku, dóttur Ketils flatnefs; hann fór af Suðureyjum til Íslands; (hann) var kristinn; hann nam land milli Geirlandsár og Fjarðarár fyrir ofan Nýkoma.

Ketill bjó í Kirkjubæ; þar höfðu áður setið papar, og eigi máttu þar heiðnir menn búa.

Ketill var faðir Ásbjarnar, föður Þorsteins, föður Surts, föður Sighvats lögsögumanns, föður Kolbeins. Hildur hét dóttir Ásbjarnar, móðir Þóris, föður Hildar, er Skarpheðinn átti. Þorbjörg hét dóttir Ketils hins fíflska; hana átti Voli son Loðmundar hins gamla.

Böðmóður hét maður, er land nam milli Drífandi og Fjarðarár og upp til Böðmóðshorns; hann bjó í Böðmóðstungu. Hans son var Óleifur, er Óleifsborg er við kennd; hann bjó í Holti. Hans son var Vestar, faðir Helga, föður Gró, er Glæðir átti.

Eysteinn hinn digri fór af Sunnmæri til Íslands; hann nam land fyrir austan Geirlandsá til móts við Ketil hinn fíflska og bjó í Geirlandi. Hans son var Þorsteinn frá Keldugnúpi.

Eysteinn son Hrana Hildissonar parraks fór úr Noregi til Íslands; hann kaupir lönd að Eysteini digra, þau er hann hafði numið, og kvað vera meðallönd; hann bjó að Skarði. Hans börn voru þau Hildir og Þorljót, er átti Þorsteinn að Keldugnúpi.

Hildir vildi færa bú sitt í Kirkjubæ eftir Ketil og hugði, að þar mundi heiðinn maður mega búa. En er hann kom nær að túngarði, varð hann bráðdauður; þar liggur hann í Hildishaugi.

Vilbaldur hét maður, bróðir Áskels hnokkans; hann fór af Írlandi til Íslands og hafði skip það, er hann kallaði Kúða, og kom í Kúðafljótsós; hann nam Tunguland á milli Skaftár og Hólmsár og bjó á Búlandi. Hans börn voru þau Bjólan, faðir Þorsteins, og Ölvir muður og Bjollok, er átti Áslákur aurgoði.

Leiðólfur kappi hét maður; hann nam land fyrir austan Skaftá til Drífandi og bjó að Á fyrir austan Skaftá út frá Skál, en annað bú átti hann á Leiðólfsstöðum undir Leiðólfsfelli, og var þar þá margt byggða. Leiðólfur var faðir Þórunnar, móður Hróars Tungugoða. Hróar átti Arngunni Hámundardóttur, systur Gunnars frá Hlíðarenda. Þeirra börn voru þau Hámundur halti og Ormhildur. Vébrandur hét son Hróars og ambáttar. Hróar tók Þórunni brún, dóttur Þorgils úr Hvammi í Mýdal; Þorfinnur hét son þeirra.

Hróar bjó fyrst í Ásum; síðan tók hann Lómagnúpslönd af Eysteini, syni Þorsteins tittlings og Auðar Eyvindardóttur, systur þeirra Móðólfs og Branda. Þraslaug var dóttir Þorsteins tittlings, er átti Þórður Freysgoði.

Önundur töskubak, frændi Þorsteinsbarna, skoraði Hróari á hólm á Skaftafellsþingi og féll að fótum Hróari. Þorsteinn Upplendingur tók Þórunni brún og flutti utan. Hróar fór og utan. Þá drap hann Þröst berserk á hólmi, er nauðga vildi eiga Sigríði, konu hans, en þeir Þorsteinn sættust.

Móðólfssynir voru að vígi Hróars og Þórir mágur þeirra, Brandi frá Gnúpum og Steinólfur búi hans. Hámundur hefndi þeirra Hróars.