Íslenska rúnakvæðið

Rúnakvæði eru þrjú kvæði frá miðöldum þar sem nöfn rúnatáknanna eru nefnd, engilsaxneskt, norskt og íslenskt. Íslenska rúnakvæðið er yngst af þeim rúnakvæðum sem varðveist hafa og er sennilega samið með hliðsjón af eldri kvæðum. Íslenska rúnakvæðið til í þremur handritum, öll á Arnamagnæanske Institut í Kaupmannahöfn. Það elsta er AM 687, frá því um það bil ár 1500, þar eru rúnirnar letraðar í upphafi hverrar vísu en ekki nöfnin. AM 461, frá 16. öld, þar eru nöfn rúnanna en ekki þær sjálfar. Það yngsta er AM 413, afrit af handriti frá 16. öld í Runologia Jóns Ólafssonar frá Grunnuvík (1732-52). Íslenska rúnakvæðið er samið í bragarhætti þeim er nefndur er ljóðaháttur.

Fé er frænda róg

ok flæðar viti

ok grafseiðs gata

aurum fylkir.

Úr er skýja grátr

ok skára þverrir

ok hirðis hatr.

umbre vísi

Þurs er kvenna kvöl

ok kletta búi

ok varðrúnar verr.

Saturnus þengill.

Óss er algingautr

ok ásgarðs jöfurr,

ok valhallar vísi.

Jupiter oddviti.

Reið er sitjandi sæla

ok snúðig ferð

ok jórs erfiði.

iter ræsir.

Kaun er barna böl

ok bardaga [för]

ok holdfúa hús.

flagella konungr.

Hagall er kaldakorn

ok krapadrífa

ok snáka sótt.

grando hildingr.

Nauð er Þýjar þrá

ok þungr kostr

ok vássamlig verk.

opera niflungr.

Íss er árbörkr

ok unnar þak

ok feigra manna fár.

glacies jöfurr.

Ár er gumna góði

ok gott sumar

algróinn akr.

annus allvaldr.

Sól er skýja skjöldr

ok skínandi röðull

ok ísa aldrtregi.

rota siklingr.

Týr er einhendr áss

ok ulfs leifar

ok hofa hilmir.

Mars tiggi.

Bjarkan er laufgat lim

ok lítit tré

ok ungsamligr viðr.

abies buðlungr.

Maðr er manns gaman

ok moldar auki

ok skipa skreytir.

homo mildingr.

Lögr er vellanda vatn

ok viðr ketill

ok glömmungr grund.

lacus lofðungr.

Ýr er bendr bogi

ok brotgjarnt járn

ok fífu fárbauti.

arcus ynglingr.