Höfuðlausn
eftir Egil Skalla-Grímsson
- 1. Vestr fórk of ver,
- en ek Viðris ber
- munstrandar mar,
- svá er mitt of far;
- drók eik á flot
- við ísa brot,
- hlóðk mærðar hlut
- míns knarrar skut.
- 2. Buðumk hilmir lǫð,
- þar ák hróðrar kvǫð,
- berk Óðins mjǫð
- á Engla bjǫð;
- lofat vísa vann,
- víst mærik þann;
- hljóðs biðjum hann,
- því at hróðr of fann.
- 3. Hygg, vísi, at
- vel sómir þat,
- hvé ek þylja fet,
- ef ek þǫgn of get;
- flestr maðr of frá,
- hvat fylkir vá,
- en Viðrir sá,
- hvar valr of lá.
- 4. Óx hjǫrva glǫm
- við hlífar þrǫm,
- guðr óx of gram,
- gramr sótti fram;
- þar heyrðisk þá,
- þaut mækis ǫ́,
- malmhríðar spǫ́,
- sú vas mest of lǫ́.
- 5. Vasat villr staðar
- vefr darraðar
- of grams glaðar
- geirvangs raðar;
- þars í blóði
- enn brimlá-móði
- vǫllr of þrumði,
- und véum glumði.
- 6. Hné folk á fit
- við fleina hnit;
- orðstír of gat
- Eiríkr at þat.
- 7. Fremr munk segja,
- ef firar þegja,
- frǫ́gum fleira
- til frama þeira,
- óxu undir[1]
- við jǫfurs fundi,
- brustu brandar
- við bláar randar.
- 8. Hlam heinsǫðul
- við hjaldrrǫðul,
- beit bengrefill,
- þat vas blóðrefill;
- frák, at felli
- fyr fetilsvelli
- Óðins eiki
- í éarnleiki.
- 9. Þat vas eggja at
- ok odda gnat;
- orðstír of gat
- Eiríkr at þat.
- 10. Rauð hilmir hjǫr,
- þar vas hrafna gjǫr,
- fleinn hitti fjǫr,
- flugu dreyrug spjǫr;
- ól flagðs gota
- fárbjóðr Skota,
- trað nipt Nara
- náttverð ara.
- 11. Flugu hjaldrs tranar
- á hræs lanar,
- órut blóðs vanar
- benmǫ́s granar,
- sleit und freki,
- en oddbreki
- gnúði hrafni
- á hǫfuðstafni.
- 12. Kom gríðar læ
- at Gjalpar skæ;
- bauð ulfum hræ
- Eiríkr of sæ.
- 13. Lætr snót saka
- sverð-Freyr vaka,
- en skers Haka
- skíðgarð braka;
- brustu broddar,
- en bitu oddar,
- bǫ́ru hǫrvar
- af bogum ǫrvar.
- 14. Beit fleinn floginn,
- þá vas friðr loginn,
- vas almr dreginn,
- varð ulfr feginn;
- stózk folkhagi
- við fjǫrlagi,
- gall ýbogi
- at eggtogi.
- 15. Jǫfurr sveigði ý,
- flugu unda bý;
- bauð ulfum hræ
- Eiríkr of sæ.
- 16. Enn munk vilja
- fyr verum skilja
- skapleik skata,
- skal mærð hvata;
- verpr ábrǫndum,
- en jǫfurr lǫndum
- heldr hornklofi;
- hann's næstr lofi.
- 17. Brýtr bógvita
- bjóðr hrammþvita,
- muna hodd-dofa
- hringbrjótr lofa;
- mjǫk's hǫ́num fǫl
- haukstrandar mǫl;
- glaðar flotna fjǫl
- við Fróða mjǫl.
- 18. Verpr broddfleti
- af baugseti
- hjǫrleiks hvati,
- hann es baugskati;
- þróask hér sem hvar,
- hugat mælik þar,
- frétt's austr of mar,
- Eiríks of far.
- 19. Jǫfurr hyggi at,
- hvé ek yrkja fat,
- gótt þykkjumk þat,
- es ek þǫgn of gat;
- hrœrðak munni
- af munar grunni
- Óðins ægi
- of jǫru fægi.
- 20. Bark þengils lof
- á þagnar rof;
- kannk mála mjǫt
- of manna sjǫt;
- ór hlátra ham
- hróðr bark fyr gram;
- svá fór þat fram,
- at flestr of nam.
- 21. Njóti bauga
- sem Bragi auga
- vagna vára
- eða Vili tára.
Athugasemdir
[breyta]- ↑ E.t.v. styður þessi rímvilla þá kenningu, að kvæðið hafi verið ort í skyndi. Egill var vandvirkari en svo, að hann hefði leyft sér þetta í góðu tómi.