Til herra Páls Gaimard

Til herra Páls Gaimard
Höfundur: Jónas Hallgrímsson

Ort fyrir samsæti Íslendinga í Kaupmannahöfn til heiðurs Paul Gaimard 16. janúar 1839. Kom út í bókinni Ljóðmæli Jónasar Hallgrímssonar 1847.

Þú stóðst á tindi Heklu hám

og horfðir yfir landið fríða,

þar sem um grænar grundir líða

skínandi ár að ægi blám.

En Loki bundinn beið í gjótum

bjargstuddum undir jökulrótum. -

Þótti þér ekki Ísland þá

yfirbragðsmikið til að sjá?

Þú reiðst um fagran fjalladal

á fáki vökrum, götu slétta,

þar sem við búann brattra kletta

æðandi fossar eiga tal,

þar sem að una hátt í hlíðum

hjarðir á beit með lagði síðum. -

Þótti þér ekki Ísland þá

íbúum sínum skemmtan ljá?

Þú komst á breiðan brunageim

við bjarta vatnið fiskisæla,

þar sem vér áður áttum hæla

fólkstjórnarþingi, frægu um heim.

Nú er þar þrotin þyrping tjalda,

þögult og dapurt hraunið kalda. -

Þótti þér ekki Ísland þá,

alþingi svipt, með hrellda brá?

Nú heilsar þér á Hafnar slóð

heiman af Fróni vina flokkur.

Við vitum glöggt, að anntu okkur,

frakkneskur maður, frjálsri þjóð,

því andinn lifir æ hinn sami,

þótt afl og þroska nauðir lami.

Menntanna brunni að bergja á

bezta skal okkur hressing ljá!

Vísindin efla alla dáð,

orkuna styrkja, viljann hvessa,

vonina glæða, hugann hressa,

farsældum vefja lýð og láð.

Tífaldar þakkir því ber færa

þeim, sem að guðdómseldinn skæra

vakið og glætt og verndað fá

vizkunnar helga fjalli á.

Þvílíkar færum þakkir vér

þér, sem úr fylgsnum náttúrunnar

gersemar, áður aldrei kunnar,

með óþrjótanda afli ber.

Heill sér þér, Páll, og heiður mestur!

Hjá oss sat aldrei kærri gestur.

Alvaldur greiði æ þinn stig!

Ísland skal lengi muna þig.