Á Sprengisandi

eftir Grím Thomsen

Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,

rennur sól á bak við Arnarfell,

hér á reiki er margur óhreinn andinn,

úr því fer að skyggja á jökulsvell;

Drottinn leiði drösulinn minn,

drjúgur verður síðasti áfanginn.

• Þey þey! þey þey! þaut í holti tófa,

þurran vill hún blóði væta góm,

eða líka einhver var að hóa

undarlega digrum karlaróm;

útilegumenn í Ódáðahraun

eru kannski að smala fé á laun.

• Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn,

rökkrið er að síga á Herðubreið,

álfadrottning er að beisla gandinn,

ekki er gott að verða á hennar leið;

vænsta klárinn vildi ég gefa til

að vera komin ofan í Kiðagil.