Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Goðfræðisögur/Álfarnir hjá Þjóðólfshaga
Í Þjóðólfshaga í Holtum bjó bóndi sá er Jón hét Einarsson (faðir hans bjó þar á undan honum) og kona hans er hét Kristín Gunnlaugsdóttir í Múlakoti Sigurðssonar og Sigríðar Ólafsdóttir frá Múlakoti Gíslasonar og Jóhönnu Maríu. Þar í Þjóðólfshaga eru hellrar margir. Einn af þeim heitir Heyhellir, fyrir framan bæinn og undir bænum. Tekur hann nafn af því að hey er í honum haft. Þar setti Kristín upp sauðamjólk sína og eftirmjöltina í skál þar í hellinum.
Það bar til nýlundu um sumarið að eftirmjöltin hvarf úr skálinni. Eignaði húsmóðirin þar það húsfólki sínu. Svo var hellinum læst og fór allt á sömu leið. Um sumarið andaðist Sigríður Ólafsdóttir móðir hennar. Lét þá Kristín ofurlítið af hverjum rétti í skálina og hvarf það eins og mjólkin. Eftir það fór hún að láta flóaða mjólk og fór svo fram um sumarið. En um haustið lá silfurskeið ákaflega falleg í skálinni. Eftir það hætti mjólk að hverfa. Gamli Magnús sem mér sagði sögu þessa og þar var þá unglingspiltur, sá skeiðina og dáist að henni og fegurð hennar.