Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Goðfræðisögur/Trunt, trunt og tröllin í fjöllunum
Einu sinni voru tveir menn á grasafjalli. Eina nótt lágu þeir báðir í tjaldi saman. Svaf annar, en hinn vakti. Sá þá hinn er vakti að sá sem svaf skreið út. Hann fór á eftir og fylgdi honum, en gat naumast hlaupið svo að ekki drægi sundur með þeim. Maðurinn stefndi upp til jökla. Hinn sá þá hvar skessa mikil sat þar upp á jökulgnípu einni. Hafði hún það atferli að hún rétti hendurnar fram á víxl og dró þær svo upp að brjóstinu og var hún með þessu að heilla manninn til sín. Maðurinn hljóp beint í fang henni og hljóp hún þá burt með hann. Ári síðar var fólk úr sveit hans á grasafjalli á sama stað; kom hann þá til þess og var fálátur og ábúðarmikill svo varla fékkst orð af honum. Fólkið spurði hann á hvern hann tryði og sagðist hann þá trúa á guð. Á öðru ári kom hann aftur til sama grasafólks. Var hann þá svo tröllslegur að því stóð ótti af honum. Þó var hann aftur spurður á hvern hann tryði, en hann svaraði því engu. Í þetta sinn dvaldi hann skemur hjá fólkinu en fyrr. Á þriðja ári kom hann enn til fólksins; var hann þá orðinn hið mesta tröll og illilegur mjög. Einhver áræddi þó að spyrja hann að á hvern hann tryði, en hann sagðist trúa á „trunt, trunt og tröllin í fjöllunum“ og hvarf síðan. Eftir þetta sást hann aldrei enda þorðu menn ekki að vera til grasa á þessum stað nokkur ár á eftir.[1]
- ↑ Þegar tröll eru að magna og trylla þá menn er þau hafa heillað til sín eru þau vön að maka þá í floti og súru smjöri þannig að tvö tröll baka og toga þá yfir glæðum og heldur þá annað í höfuðið og hitt í fæturna.