Ólafur liljurós
Ólafur liljurós er norrænt danskvæði eða sagnadans. Ólafur liljurós var langvinsælasti sagnadansinn á Íslandi fyrr á öldum.
- 1. ÓLAFUR REIÐ með björgum fram,
- -villir hann, stillir hann-
- hitti' hann fyrir sér álfarann.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- (2. Ólafur ríður eftir björgunum fús,
- -villir hann, stillir hann-
- fann hann þar eitt álfahús.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-)
- 3. Þar kom út ein álfa mær,
- -villir hann, stillir hann-
- gulli snúið var hennar hár.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 4. Þar kom út ein álfamær,
- -villir hann, stillir hann-
- sú var ekki kristni kær.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 5. Þar kom út ein önnur,
- -villir hann, stillir hann-
- hélt á silfurkönnu.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 6. Þar kom út hin þriðja,
- -villir hann, stillir hann-
- með gullband/spöng um sig miðja.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 7. Þar kom út hin fjórða,
- -villir hann, stillir hann-
- hún tók svo til orða.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 8. „Velkomin Ólafur Liljurós!
- -villir hann, stillir hann-
- Gakk í björg og bú með oss."
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 9. „Ekki vil ég með álfum búa,
- -villir hann, stillir hann-
- heldur vil ég á Krist minn trúa."
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 10. „Þó þú gjörir með álfum búa,
- -villir hann, stillir hann-
- samt máttú á guð/krist þinn trúa.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 11. „Bíddu mín um eina stund,
- -villir hann, stillir hann-
- meðan ég geng í grænan lund."
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 12. Hún gekk sig til arkar,
- -villir hann, stillir hann-
- tók upp saxið snarpa.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 13. „Ekki muntu svo héðan fara,
- -villir hann, stillir hann-
- að þú gjörir mér kossinn spara."
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 14. Ólafur laut um söðulboga,
- -villir hann, stillir hann-
- kyssti frú með hálfum huga.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 15. Hún lagði undir hans herðarblað,
- -villir hann, stillir hann-
- í hjarta rótum staðar gaf.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 16. Saxinu hún stakk í síðu,
- -villir hann, stillir hann-
- Ólafi nokkuð svíður.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 17. Ólafur leit sitt hjartablóð
- -villir hann, stillir hann-
- líða niður við hestsins hóf.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 18. Sté hann á sinn hvíta hest,
- -villir hann, stillir hann-
- allra manna reið hann mest.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 19. Ólafur reið og renndi,
- -villir hann, stillir hann-
- feitan folann sprengdi.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.
- 20. Ólafur keyrir hestinn Spora/sporum
- -villir hann, stillir hann-
- heim til sinnar móðurdyra.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 21. Klappar á dyr með lófa sín:
- -villir hann, stillir hann-
- „Ljúktu upp, heilla móðir mín."
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 22. „Hvaðan komstu sonurinn minn?
- -villir hann, stillir hann-
- hví ertu svona fölur á kinn?"
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 23. „Hví ertu fölur og hví ertu bleikur:
- -villir hann, stillir hann-
- sem þú hafir verið í álfa leik?"
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 24. Ei er ég fölur, og ei er ég fár
- -villir hann, stillir hann-
- heldur hefi ég síðu-sár.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 25. „Mér tjáir ekki að dylja þig:
- -villir hann, stillir hann-
- álfamærin blekkti mig.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 26. „Móðir, ljáðu mér mjúka sæng.
- -villir hann, stillir hann-
- Systir, bittu mér síðuband."
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 27. Móðir hans léði honum mjúka sæng
- -villir hann, stillir hann-
- systirin batt honum síðuband.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 28. Móðirin kastar kodda blá,
- -villir hann, stillir hann-
- Ólafur lá þar dauður á.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 29. Leiddi hún hann í loptið inn,
- -villir hann, stillir hann-
- dauðan kysti hún soninn sinn.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- (30. Breiddi hún niður klæði grænt,
- -villir hann, stillir hann-
- þar lét hann sitt lífið vænt.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-)
- 31. Ei leið nema stundir þrjár,
- -villir hann, stillir hann-
- Ólafur var sem bleikur nár.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 32. Ei leið nema lítil stund
- -villir hann, stillir hann-
- Ólafur ungi gaf upp önd.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 33. Það var meiri grátur en gaman:
- -villir hann, stillir hann-
- þrjú fóru lík í steinþró saman.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-
- 34. Vendi ég mínu kvæði í kross.
- -villir hann, stillir hann-
- Sankti María sé með oss.
- -þar rauður loginn brann.
- Blíðan lagði hann byrinn undan björgunum
- blíðan lagði hann byrinn undan björgunum fram.-