Guðmundar saga Arasonar/82
Í Vestfjörðum, er oft vóru nefndir, var kona sú, er átti brjóstbarn í reifum vafit. Þat sama barn varð fyrir ströngum augnaverk, at með æsiligum harmi sprakk út augnasteinninn annarr, svo at móðirin tók hann með öllu fráskildan sjáaldrinu ok vafði í einum klút, lét svo niðr í læsta kistu ok gekk aftr til barnsins með svo hjartaligri sorg sem móðirin kann hafa með sitt blóð ok bein, því at hún sá ævinlig örkyml á barni sínu, en þat til auka, at þat grét svo sárt, at engi huggan mátti nær koma. Móðirin snýr þá hug sinn til almáttigs guðs ok til traust virðuligs herra Guðmundar byskups með þeirri framjátan, at hún skal sækja hans legstað með offr þvílíku sem hún nefnir til. Ok án dvöl eftir þetta staðfast fellr grátrinn í kyrrt, ok hægr svefn kemr í staðinn, svo at næstu nátt hefir barnit beztu náð. Ok um morgininn eftir, sem hún tekr þat upp til brjósts at gefa því mjólk, sér hún svo signaðan hlut ok hverri tungu lofligan, at barnit er albætt með aftrgoldnum augum ok heilsu. Móðirin grét í fagnaði ok rennr hvatliga til þeirrar kistu, er hún hafði augasteininn lukt í klútinum, ok sér þar annan hlut mjök merkiligan ok einkanligan: Knútar allir vóru kyrrir, en steinn í brottu, ok til marks um, at hann hafði þar legit, lá eftir ein blóðrák í þurru léreftinu. Sýndi hún þetta knýti skynsömustum mönnum í því héraði ok þar með tvo votta, fagra heilsu barnsins ok blóðdrákina.
Yfir þenna dýrmæta hlut segir svo Einarr Gilsson:
- Verk tók jóð sem orka,
- ósmátt var þat, mátti,
- sorg, í sjónar bergi,
- svall óðliga móður,
- en af angri stinnu
- út sprakk á kinn þrútit,
- Hörn sat beint yfir barn
- baugs grátandi, auga.
Ok enn segir hann svo:
- Veit ek, at vafði klúti
- valtúns röðul brúna
- læsti ok Lofn í kistu
- linns vandiga sinni.
- Gulls nam á Guðmund kalla
- grund mjúkliga stundar
- heldr, at hann hjálpa skyldi
- hress aumingja þessum.
- Brátt nam barns at vitja
- brík foldsila ríkis.
- Öls leit ennis sólir
- eik hrafnskyggnar leika.
- Hægs, var horfit auga,
- Hristar éls, ór kistu
- braut, en blóð í klúti
- bíðendr litu síðan.