Harmabótarkvæði
Harmabótarkvæði er íslenskt fornkvæði, vikivaki eða sagnadans.
- 1. Einum unna ég manninum
- á meðan það var,
í míns föður ranninum
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 2. Enginn maður það vissi,
- á meðan það var,
- nema mín yngsta systir,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 3. Systir sagði móður frá,
- á meðan það var,
- svo vissu það allar þrjár,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 4. Móðir talaði nokkur orð,
- á meðan það var,
- svo kom það fyrir bróður míns borð,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 5. Bróðir gjörði boð til mín,
- á meðan það var,
- og bað mig ganga í höll til sín,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 6. Hægra fæti í höllina sté,
- á meðan það var,
- „Sittu heill, bróðir, og hvað viltu mér?"
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 7. „Er það satt sem mér er sagt,
- á meðan það var,
- að þú hafir ást við riddarann lagt?"
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 8. „Ei er það satt sem mér er sagt,
- á meðan það var,
- að ég hafi ást við riddarann lagt."
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 9. Bróðir var mér ekki trúr,
- á meðan það var,
- hann seldi mig burtu landi úr,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 10. Seldi hann mig á annað land,
- á meðan það var,
- einum ríkum greifa í hand,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 11. Greifinn var mér nokkuð trúr,
- á meðan það var,
- seldi hann mig landi úr,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 12. Seldi hann mig á annað land,
- á meðan það var,
- mínum besta vin í hand.
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 13. Á daginn trað ég múr og torg,
- á meðan það var,
- en nóttina svaf ég með engri sorg,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 14. Á daginn drakk ég mjöð og vín,
- á meðan það var,
- um nóttina svaf ég hjá unnusta mín,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.
- 15. Vendi ég mínu kvæði í kross,
- á meðan það var,
- Guð og María sé með oss,
- og það fór þar.
- Þó hlýt ég minn harm að bera í leyndum stað.