Heimskringla/Ólafs saga helga/201
Menn þeir eru nefndir er annar hét Gauka-Þórir en annar Afra-Fasti. Þeir voru stigamenn hinir mestu, höfðu með sér þrjá tigu manna sinna maka. Þeir bræður voru meiri og sterkari en aðrir menn. Eigi skorti þá áræði og hug. Þeir spurðu til hers þess er þar fór yfir land og mæltu sín á milli að það mundi vera snjallræði að fara til konungs og fylgja honum til lands síns og ganga þar í fólkorustu með honum og reyna sig svo, því að þeir höfðu ekki fyrr í bardögum verið, þeim er liði var fylkt til. Var þeim það forvitni mikil að sjá konungs fylking. Þetta ráð líkaði vel förunautum þeirra, gerðu þá ferð sína til fundar við konung.
En er þeir koma þar þá ganga þeir með sveit sína fyrir konung og höfðu þeir förunautar alvæpni sitt. Þeir kvöddu hann. Hann spurði hvað mönnum þeir séu. Þeir nefndu sig og segja að þeir voru þarlandsmenn. Þá bera þeir upp erindi sín og buðu konungi að fara með honum.
Konungur segir að honum leist svo sem í slíkum mönnum muni vera góð fylgd. „Eg em fús,“ segir hann, „við slíkum mönnum að taka. Eða hvort eruð þér kristnir menn?“ segir hann.
Gauka-Þórir svarar, segir að hann var hvorki kristinn né heiðinn. „Höfum vér félagar engan annan átrúnað en trúum á okkur og afl okkað og sigursæli og vinnst okkur það að gnógu.“
Konungur svarar: „Skaði mikill, er menn svo liðmannlegir skulu eigi á Krist trúa, skapara sinn.“
Þórir svarar: „Er nokkur sá í þínu föruneyti konungur, Kristsmaðurinn, er meira hafi á degi vaxið en við bræður?“
Konungur bað þá skírast láta og taka trú rétta þar með „og fylgið þá mér,“ segir hann. „Skal eg þá gera ykkur virðingamenn mikla. En ef þið viljið það eigi þá farið aftur til iðnar ykkarrar.“
Afra-Fasti svarar, segir að hann vildi ekki við kristni taka. Snúa þeir síðan í brott.
Þá mælti Gauka-Þórir: „Þetta er skömm mikil er konungur þessi gerir oss liðrækja. Þar kom eg aldregi fyrr er eg væri eigi hlutgengur við aðra menn. Skal eg aldregi aftur hverfa að svo gerðu.“
Síðan slógust þeir í sveit með markamönnum öðrum og fylgdu flokkinum. Sækir þá Ólafur konungur vestur til Kjalar.