Vísur (Páll Vídalín)

1.

Enn nærist elskan sanna.

Enn kærleiksfuninn brennur.

Enn blossar ástar tinna.

Enn kviknar glóð af henni.

Enn giftist ungur svanni.

Enn saman hugir renna.

Enn gefast meyjar mönnum.

Menn hallast enn til kvenna.

2.

Kúgaðu fé af kotungi,

svo kveini undan þér almúgi.

Þú hefnir þess í héraði,

sem hallaðist á alþingi.

3.

Forlög koma ofan að,

örlög kringum sveima.

Álög koma úr ýmsum stað,

en ólög fæðast heima.