Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Kímnisögur/Góður viðbætir
Eitt sinn þjónustaði prestur kerlingu, en er því var lokið biður hún hann að gefa sér tóbak upp í sig. Prestur gjörir það og þykir kerlingu vænt um og segir: „Þetta var nú góður viðbætir, prestur minn.“