Ólaf Tryggvasun í Vindlandi. Ólafr spurði: „hvern dýrki þèr kristnir menn á krossi píndan?” — Þángbrandr svarar: „drottinn vorn Jesúm Christum”. — Konúngr spyrr: „fyri hvat var hann píndr, eða hvat sök gerði hann?” — Þá sagði Þángbrandr Ólafi konúngi innvirðiliga frá píníng drottins vàrs ok táknum krossins; konúngr falaði þá skjöldinn, en Þángbrandr gaf honum skjöldinn, en konúngr gaf honum jamnvirði skjaldarins í brendu silfri, ok mælti: „ef þú þarft nokkors trausts eða halds, kom þá til mín, ok mun ek þá launa þèr skjöldinn”.
Nokkoru síðarr[1] lèt Ólafr konúngr skírast í Syllíngum á Írlandi[2]. Þángbrandr kaupir mey eina írska ok fagra með silfrinu, en er hann kom heim með hana, þá vildi sá maðr, er Ottó inn úngi keisari hafði gislat þángat, taka af honum meyna, en hann vildi eigi lausa láta; gislinn var kappi mikill, ok bauð Þángbrandi á pataldr[3], en Þángbrandr hafði sigr, ok drap hann, því mátti Þángbrandr eigi vera í Danmörk, ok fór hann þá til Ólafs konúngs Tryggvasunar, ok tók hann vel við honum, ok var hann vígðr þar til prests, ok var hann hirðprestr hans um ríð.
Frá Stefni.
6. Ólafr konúngr fór af Írlandi ok austr í Hólmgarð, en or Hólmgarði til Noregs, sem ritað er í sögu hans[4], ok bauð þar kristni allri alþýðu; hann lèt gera fystu kirkju í ey þeirri, er Mostr heitir, þar lét hann Þángbrand sýngja í eynni ok fèkk honum bú ok jarðir. Hann var eyðslumaðr mikill ok örr, ok gekk brátt upp fè hans; þá fèkk hann sèr lángskip, ok herjaði á heiðna menn, ok rænti víða, ok lagði þat fè fyri lið sitt. Ólafr konúngr kom í Noreg á andverðri gó[5]; með honum voru
- ↑ á þessu orði „siðarr” (siþar) byrjar A, eða skinnbókarbronb ai iiauksbók, með hendi Hauks Erlendssonar sjálfs.
- ↑ þess má geta, að Syllingar eða „Scilly-eyjar” heyra ekki til Írlands, heldr til Bretlands (Fornm. i, 145).
- ↑ „patalldr” er án efa tekið eptir latínsku orði „batallia”, (á frakknesku „bataille”), sem þýðir bardaga, eða „til einvígis”.
- ↑ þetta stendr einúngis í sögu Odds múnks, en allir aðrir segja að Ólafr hafi farið vestan um haf til Noregs.
- ↑ A: „gœ”; eptir því sem hér er talið i sögunni, kemr Ólafr konúngr til Noregs og sendir Stefni til Íslands 995; Stefnir fer utan aptr 996; Þángbrandr til Íslands sama ár og er þar þrjá vetr (996-999); Hjalti og Gizur utan 999 og út aptr 1000 og það ár er kristni lögtekin á Íslandi.
