Fara í innihald

Heimskringla/Ólafs saga Tryggvasonar/35

Úr Wikiheimild
Heimskringla - Ólafs saga Tryggvasonar
Höfundur: Snorri Sturluson
35. Heitstrenging Jómsvíkinga

Sveinn konungur gerði mannboð ríkt og stefndi til sín öllum höfðingjum þeim er voru í ríki hans. Hann skyldi erfa Harald föður sinn. Þá hafði og andast litlu áður Strút-Haraldur á Skáneyju og Véseti í Borgundarhólmi, faðir þeirra Búa digra.

Sendi konungur þá orð þeim Jómsvíkingum að Sigvaldi jarl og Búi og bræður þeirra skyldu þar koma og erfa feður sína að þeirri veislu er konungur gerði. Jómsvíkingar fóru til veislunnar með öllu liði sínu því er fræknast var. Þeir höfðu fjóra tigu skipa af Vindlandi en tuttugu skip af Skáney. Þar kom saman allmikið fjölmenni.

Fyrsta dag að veislunni áður Sveinn konungur stigi í hásæti föður síns þá drakk hann minni hans og strengdi heit áður þrír vetur væru liðnir að hann skyldi kominn með her sinn til Englands og drepa Aðalráð konung eða reka hann úr landi. Það minni skyldu allir drekka, þeir er að erfinu voru.

Þá var skenkt höfðingjum Jómsvíkinga hin stærstu horn af hinum sterkasta drykk er þar var. En er það minni var af drukkið þá skyldu drekka Krists minni allir menn og var Jómsvíkingum borið æ fullast og sterkastur drykkur. Hið þriðja var Mikjáls minni og drukku það allir.

En eftir það drakk Sigvaldi jarl minni föður síns og strengdi heit síðan að áður þrír vetur væru liðnir skyldi hann vera kominn í Noreg og drepa Hákon jarl eða reka hann úr landi. Síðan strengdi heit Þorkell hávi bróðir hans að hann skyldi fylgja Sigvalda til Noregs og flýja eigi úr orustu svo að Sigvaldi berðist þá eftir. Þá strengdi heit Búi digri að hann mundi fara til Noregs með þeim og flýja eigi úr orustu fyrir Hákoni jarli. Þá strengdi heit Sigurður bróðir hans að hann mundi fara til Noregs og flýja eigi meðan meiri hlutur Jómsvíkinga berðist. Þá strengdi heit Vagn Ákason að hann skyldi fara með þeim til Noregs og koma eigi aftur fyrr en hann hefði drepið Þorkel leiru og gengið í rekkju hjá Ingibjörgu dóttur hans. Margir höfðingjar aðrir strengdu heit ýmissa hluta. Drukku menn þann dag erfið.

En eftir um morguninn þá er Jómsvíkingar voru ódrukknir þóttust þeir hafa fullmælt og hafa málstefnur sínar og ráða ráðum hvernug þeir skulu til stilla um ferðina, ráða það af að búast þá sem skyndilegast, búa þá skip sín og herlið. Varð það allfrægt víða um lönd.