Heimskringla/Magnússona saga/6
Þá hélt Sigurður konungur fram ferðinni og lagði til Nörvasunda. En í sundunum var fyrir honum víkingaher mikill og lagði konungur til orustu við þá og átti þar hina fimmtu orustu og hafði sigur.
Svo segir Halldór skvaldri:
- Treystust ér fyr austan,
- yðr tjóði guð, rjóða,
- náskári fló, nýra,
- Nörvasund, til unda.
Síðan lagði Sigurður konungur herinum fram hið syðra með Serklandi og kom til eyjar þeirrar er kölluð er Forminterra. Þar hafði þá sest her mikill heiðinna blámanna í helli nokkurn og sett fyrir framan hellisdyrnar steinvegg. Þeir herjuðu víða á landið og fluttu til hellisins allt herfang.
Sigurður konungur veitti uppgöngu í þeirri ey og fór til hellisins og var í bergi nokkuru og var hátt að ganga upp í hellinn til steinveggsins en bjargið skútti yfir steinvegginn fram. Heiðingjar vörðu steinvegginn og hræddust ekki vopn þeirra Norðmanna en þeir máttu bera grjót og skot niður undir fætur sér ofan á Norðmenn. Norðmenn réðu og ekki til uppgöngunnar að svo búnu. Þá tóku heiðingjar pell og aðra dýrgripi og báru út á vegginn og skóku að Norðmönnum og æptu á þá og eggjuðu þá og frýðu þeim hugar.
Þá leitaði Sigurður konungur sér ráða. Hann lét taka tvo skipbáta er barkar eru kallaðir og draga upp á bergið yfir hellisdyrnar, og drengja með strengjum digrum allt undir innviðuna og um stafnana. Síðan gengu þar í menn, svo sem rúm hafði, létu þá síga skipin ofan fyrir hellinn með reipum. Þá skutu þeir og grýttu er á skipunum voru svo að heiðingjar hrukku af steinvegginum. Þá gekk Sigurður konungur með herinn upp í bergið undir steinvegginn og brutu vegginn og komust svo upp í hellinn en heiðingjar flýðu inn um steinvegginn þann er settur var um þveran hellinn. Þá lét konungur flytja í hellinn viðu stóra og kasta bál mikið í hellisdurunum og slá eldi í. En heiðingjar, er eldur og reykur sótti þá, þá létu sumir lífið, sumir gengu á vopn Norðmanna en allt fólk var drepið eða brennt. Þar fengu Norðmenn hið mesta herfang, þess er þeir hefðu tekið í þessari ferð.
Svo segir Halldór skvaldri:
- Varð fyr stafni
- styrjar gjörnum
- friðraskaði
- Forminterra.
- Þar varð eggjar
- og eld þola
- blámannalið
- áðr bana fengi.
Og enn þetta:
- Böðstyrkir, léstu barka,
- bragnings verk á Serkjum
- fræg hafa gerst, fyr gýgjar
- gagnstíg ofan síga.
- En í hall að helli,
- hernenninn, fjölmennum,
- Göndlar þings, með gengi,
- gný-Þróttr, neðan sóttir.
Enn segir Þórarinn stuttfeldur:
- Bað gramr guma
- gunnhagr draga
- byrvarga á bjarg
- blásvarta tvá,
- þá er í reipum
- ramdýr þrama
- sigu fyr hellis
- hliðdyr með lið.