Búnaðarbálkur/E
- E.
- Slíkir aumíngjar fá ei náttúrunnar vor- og sumar-gleði að finna, sem fyrri aldar menn, hvörjir til þess leituðu ýmsra bragða, og eins að fá yndi af vetrar-tímanum. Ráð, að fráskiljast þesslags mönnum. Guð vill að menn gleðjist yfir gáfum sínum.
- 18.
- Ei mun leiðari vist til vera;
- vorið kemr og nóttin björt;
- allskonar jurtir blóma bera;
- blærinn hýrnar við dægrið hvört;
- fuglar vinast með sætum saung,
- síst verðr þessum tíðin laung.
- 19.
- Náttúran stígr vikivaka,
- veraldar dýrin lífgar hún;
- fyrrgreindar lyrfur frá skal taka:
- firrast þær við með síða brún,
- hvílíkra gæða' að hlakka til,
- haldandi vera barnaspil.
- 20.
- Viti þèr ei að vorir áar
- við slíkt til kæti fundu margt?
- gagndaga jurtir grænar, bláar,
- gular og rauðar, kyrkna skart.
- Leikpallr ís á vötnum varð;
- í vetrinn þannig hjuggu skarð.
- 21.
- Ef jörðin, þegar ætti að gróna,
- uppá sig tæki vetrar feld,
- þér skuggafífl og þoku þjónar!
- þá munduð undrast víst eg held;
- guð er betri sem yður sèr,
- samt náttúrunni' ei umbreytir.
- 22.
- Nú má hvörr hafa nef og augu
- nábúi fólks í slíkum heim.
- Ef þú vilt ekki verða draugr,
- vend þér, mitt hjarta! burt frá þeim;
- þær fúlu vofur forðast skalt,
- sem fordjarfa þar loptið allt.
- 23.
- Skoðaðu guðs í verkum veru,
- vill hann ei þína hvörsdags hrygð;
- full af yndæli flest þau eru;
- Fèkk hann þér í þeim miðjum bygð,
- að Adams straff og eymda þján
- æ mýkist fyrir herrans lán.
- 24.
- Kvæðið má nefnast Eymdar-Oðr
- allra, sem byggja þetta land,
- þúngan við og þegjandi róðr;
- þeirra eg óska batni stand;
- svo hryndi burtu hrygðar ryg,
- hressi þeir upp og braggi sig!