Búnaðarbálkur/K

←I

Búnaðarbálkur
Höfundur: Eggert Ólafsson
K

L→

K

Hvað gott er ei að sitja sæll í búi? Hvörsu búreisendur vaxa stundum af litlum efnum.

1.

Vænt er að kunna vel að búa,

vel að fara með herrans gjöf,

hans verkum sèr í hag að snúa,

honum þakka fyrir utan töf,

enn sèr og öðrum gera gott,

gleðjast og forsmá heimsins spott.

2.

Að kunna vel sitt kall að rækja,

keppast í dygðum leingra fram,

aldr' eptir fölskum sóma sækja,

síst um veraldar hirða glaum,

að sýna velgjörð aumri þjóð,

ofsa ránglætis hepta móð.

3.

Að kunna' að lifa' í fró og friði,

fullhraustr undir herrans líkn,

umgirtur verndar-eingla liði,

af djöfla valdi frjáls og sýkn;

en loks hjá guði' að verða viss

um vist ódáins sællífis.

4.

Þvílík sèr alldrei lukka leynir,

litið hef eg þar nokkuð á;

hann sèr það bezt er sjálfr reynir;

segja skal eg því meira frá,

hvörsu mitt bónda-hvörsdags-líf,

hingaðtil gekk fyrir utan kíf.

5.

Eg fann bergmanna fimmtu veru,

farin var ofan af himni sú;

fèlausra þvílík efnin eru,

allhentug til að reisa bú;

ein gaf hendíng og önnur plóg,

inn til þess að eg hafði nóg.