Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Ævintýri/Vondir ættingjar
Ekki eru það þó stjúpurnar einar sem ofsækja stjúpbörn sín því við hefur það borið að aðrir sem næstir standa börnunum og jafnvel foreldrarnir sjálfir hafa leitazt við að fyrirkoma börnum sínum eða gera þeim lífið svo leitt að börnunum hefur varla eða ekki verið við vært. Það eykur þá ávallt á eymdir barnanna ef slíkir foreldrar eða náungar eru fjölkunnugir eða eiga kostgripi þá sem þeir beita börnum sínum til ills eða ef tröll snúast með í móti þeim sem ofsóttir eru.[1] En þó leggst jafnan slíkum einstæðingum eitthvað til líknar.
- Sagan af Vilfríði Völufegri
- Missagnir um Vilfríði Völufegri
- Sagan af Birni bragðastakk
- Helga karlsdóttir
- Sagan af Gríshildi góðu
- Sagan af Jónídes konungssyni og Hildi konungsdóttur
- Bóndadæturnar
- Mærþallar saga
- Skessan á steinnökkvanum
- Sagan af Vilfríði og Völu systur hennar
- Sagan af Dýrfinnu
- Sagan af Bragðastakk
- Herrauður og Helga
- Blákápa
- Helga forvitna
- Kollu saga
- Ólinpía og tíu bræður hennar
- Sagan af Fögrustjörnu kóngsdóttur
- Sagan af Gríshildi góðu
- Hringur konungsson og Vilborg bóndadóttir
- Sigurður glerstokkur
- Sagan af Tungla
- Helga kóngsdóttir og risinn
- ↑ Sbr. söguna af Helgu karlsdóttur.